W tym roku po raz pierwszy pojawiły się sliki. Konsekwencją tego był „rozrost” kół do monstrualnych rozmiarów. Nowinką były też nowatorskie wloty powietrza do silnika umieszczane nad głową kierowcy, nazywane z racji swojego szpetnego wyglądu peryskopami. Ich zastosowanie znacznie zwiększyło moc osiąganą przez silniki. Sezon zdominował Jacky Stewart prowadząc bezkonkurencyjnego Tyrella 003 zdobywając tytuł indywidualny i zespołowy. Ciekawostką jest fakt chęci pozyskania Stewarta przez Ferrari, które wydawało się być murowanym pretendentem do tytułu. Jego decyzja o pozostaniu w Tyllelu okazało się być strzałem w „10-kę”. Lotus próbował w pewnym momencie przeciwstawić mu nowatorską konstrukcję bolidu z napędem na 4 koła i turbiną gazową Pratt & Whitney, jednak bez powodzenia,.
W trakcie sezonu nie brakowało ekscytujących pojedynków. Do takich można zaliczyć pojedynek na prostej start meta 5 bolidów podczas finiszu w GP Włoch na Monza. Z pojedynku zwycięsko wszedł Peter Gethin prowadząc BRM’a, wyprzedzając Petersona o 0,01s. Czołową 5 dzielił0 zaledwie 0,61s.
Rok 1971 zakończył się wieścią o śmierci Joshepha Sifferta który zginał podczas poza sezonowego wyścigu w Brands Hatch.